Narodowy instytut dziedzictwa

Park Mużakowski, harmonijnie wpisany w otaczający krajobraz, jest prekursorem nowych założeń kompozycyjnych w zakresie kształtowania krajobrazu przestrzeni miejskich, a także punktem zwrotnym w rozwoju architektury krajobrazu jako odrębnej dyscypliny.

To jeden z najbardziej rozległych parków krajobrazowych w Europie. Położony jest po obu brzegach granicznej Nysy Łużyckiej. Po stronie polskiej zajmuje 522 ha, po stronie niemieckiej 206 ha; tu też usytuowana jest część rezydencjonalna zespołu.

Park założył na początku XIX wieku książę Herman von Pückler-Muskau, znany niemiecki twórca ogrodów krajobrazowych. Do kompozycji parku, perfekcyjnie wpisanego w naturalne wnętrze doliny rzeki, jej zbocza i wierzchowinę, włączono również łąki, pola i zadrzewienia śródpolne. Wznoszące się ponad doliną tarasy rzeczne wykorzystano do stworzenia powiązanych kompozycyjnie budowli i miejsc widokowych.

W realizacji projektu Pücklera w latach 1830-1845 uczestniczył wybitny architekt Karl Friedrich Schinkel. Był on autorem projektów przebudowy pałacu i budowli parkowych. Przez następne stulecie park był konserwowany i rozbudowywany zgodnie z ideą twórcy przez kolejnych właścicieli majątku.

Park, podzielony w konsekwencji II wojny światowej granicą państwową, obejmuje od końca lat 1980. XX wieku polsko-niemiecki program rewaloryzacji. Jest on wyjątkowym przykładem ścisłej współpracy dwóch państw na rzecz ochrony wspólnego dziedzictwa i konserwacji krajobrazu kulturowego.

Wpis na podstawie kryterium I, IV.

Zapraszamy na nowa stronę internetową Parku Mużakowskiego - www.park-muzakowski.pl

Pliki do pobrania:
mapa.pdf
decyzja o wpisie na Listę światowego dziedzictwa.pdf
retrospektywne orzeczenie wyjątkowej uniwersalnej wartości  - wersja angielska.pdf
retrospektywne orzeczenie wyjątkowej uniwersalnej wartości - wersja polska.pdf